Onlangs is mij gevraagd een stukje te schrijven voor de nieuwsbrief van JVOZ over mijn vuurwerkongeval. Met oud en nieuw wilde ik een pot siervuurwerk afsteken en deze ontplofte direct, met als gevolg brandwonden en zwellingen in mijn gezicht, een dik linkeroog, een gescheurde lip met 3 ondertanden eruit, een gebroken neus en verschroeide wenkbrauwen, wimpers, haren en mijn jas.

Ik ben met spoed door de ambulance naar de SEH in het ziekenhuis van Goes vervoerd en daar werd geconstateerd dat mijn linkeroog er
ernstig aan toe was. Daarom ben ik met de ambulance doorgebracht naar het oogziekenhuis in Rotterdam. Daar ben ik op 1 januari in de ochtend aan beide ogen geopereerd. Onder mijn linkeroog zat een inslag gat met kruit en een metaalsplinter. Beide ogen zijn ontdaan van kruitresten net als mijn gezicht. Omdat ik flinke brandwonden in mijn gezicht had, ben ik in de middag doorgebracht naar het brandwondencentrum in het Maasstadziekenhuis in Rotterdam. Hier werd ik behandeld voor mijn brandwonden en kon ik elke dag op controle bij de oogarts voor mijn linkeroog.

Ik kon de eerste dag mijn ogen niet openen, wat ik erg beangstigend vond. Ik kon niets zien van de omgeving en had geen idee wie er aan mijn bed stond of hoe mijn kamer eruit zag. De eerste dagen was ook niet duidelijk hoe mijn brandwonden gingen genezen en of ik ooit nog goed zou kunnen zien met mijn linkeroog. Dit waren hele spannende en beangstigende dagen voor mij en voor mijn familie. Gelukkig kregen we hierna goede berichten, mijn huid knapte vrij snel op en dat zou kunnen betekenen zonder littekens. Na 3 dagen kon ik iets zien met mijn linkeroog en dat was zeer positief.

Gelukkig had ik veel familie om mij heen die mij steunde, dit had ik zeker nodig omdat de eerste dagen erg onzeker waren. Ook het meeleven vanuit mijn familie, vrienden, kennissen, school en de JVOZ heeft mij erg goed gedaan. Elke dag kwam er wel een kaart of cadeautje binnen of een bezoekje aan huis, daar keek ik altijd erg naar uit. Ik heb vier dagen in het ziekenhuis gelegen en daarna moest ik nog regelmatig terug op controle bij de oogarts en de brandwondenarts. Mijn linkeroog is inmiddels tot 95% hersteld, de brandwonden zijn nog wat rood maar waarschijnlijk trekt dit na een jaar helemaal bij. Mijn neus is recht gezet, ik heb een brug in mijn gebit gekregen en gelukkig is mijn haar weer aangegroeid. Ik ben erg blij dat ik weer kan trainen en inmiddels heb ik ook de eerste wedstrijdminuten weer gemaakt. Dit doe ik nog wel met een neusmasker om mijn neus te beschermen. Ik ben zo blij en opgelucht dat ik na 2 maanden al weer volledig kan meedraaien met mijn voetbaltraining en ….oke ook naar school kan. Het was een moeilijke tijd en ik wil bij deze ook iedereen bedanken voor het meeleven in welke vorm dan ook, dat heeft mij en mijn familie zeer goed gedaan!

Groetjes Jurre